bünövrə

bünövrə
I
сущ.
1. фундамент:
1) основание. Evin bünövrəsi фундамент дома, строит. bünövrə gövdəsi тело фундамента, bünövrə əyriliyi крен фундамента, bünövrə qoyma закладка фундамента, bünövrənin titrəməsi тех. вибрация фундамента
2) перен. опора, основа, база. İqtisadi bünövrə экономический фундамент, bilik üçün möhkəm bünövrə lazımdır для знаний нужен прочный фундамент
2. устои. İctimai quruluşun bünövrəsi устои общественного устройства
II
прил.
1. фундаментный. тех. Bünövrə boltu фундаментный болт, bünövrə tavası фундаментная плита; bünövrəsini qoymaq nəyin закладывать, заложить основу, фундамент чего

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "bünövrə" в других словарях:

  • bünövrə — is. 1. Özül, əsas, təməl. Evin bünövrəsi möhkəmdir. – Əhmədov maşından düşüb salam verdi. Bünövrələrə sarı yeridi. M. C.. // Məc. mənada. <Fərhad:> . . Ey mənim dərdlərimin bünövrəsi, gəl yanımda otur. . Ə. H.. Lakin o <Hikmət… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bünövrəli — sif. Bünövrəsi, özülü, təməli, əsası olan. Bünövrəli mülk. // məc. Möhkəm, əsaslı. İşi bünövrəli gör …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bünövrəsiz — sif. Bünövrəsi, əsası, özülü, təməli olmayan. Bünövrəsiz tikintinin davamı olmaz. // Davamsız, əsassız …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əsas — is. <ər.> 1. Bünövrə, özül, bina, təməl. Evin əsası çox möhkəmdir. // məc. Bir şeyin özülünü, təməlini, özəyini təşkil edən şey; kök. Operanın əsasını xalq dastanı təşkil edir. 2. Sif. mənasında. Başlıca, ən mühüm, zəruri. Əsas əlamət. Əsas …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bibünyad — f. və ə. bünövrəsiz, əsassız; əsası, bünövrəsi olmayan …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • özülsüz — sif. Özülü, bünövrəsi olmayan; bünövrəsiz, təməlsiz. Bina tez uçular özülsüz olsa; Əməl də düz olar şüur düz olsa. B. V …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • rəxnə — is. <fars.> 1. Yıxıq, dağınıq yer, çökmüş yer. 2. məc. Zərər, ziyan. Rəxnə salmaq – çaxnaşma salmaq, qarma qarışıqlıq salmaq, vəlvələ qopartmaq. İlahi rəxnə salmasın; Bu qurğu, dövrana, deyin. A. Ə.. Rəxnə vurmaq (yetirmək) – ziyan vurmaq,… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • əsil — is. <ər.> 1. Əsas, təməl, özül, bünövrə. Əsli çürükdür. // Mahiyyət, kök. İşin əsli budur. 2. sif. Əsilli, nəcabətli, əsil nəcabət sahibi, nəcib. Əsil adam. – Əsil al, çirkin olsun; Bədəsil gözəl alma. (Ata. sözü). Övlad nəcib, əsil z.… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • binə — I (Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı, Şəmkir, Zaqatala) köçərilərin qış aylarında kənddən kənar heyvan saxladıqları yer, məskən. – Qoyunnar yayda yeylaxda olıcax, qışda binədə olıcax (Zaqatala); – Binəmiz daşdıcadadı (Füzuli); – Bı kətdə …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • him — I (Başkeçid, Borçalı, Şərur, Culfa, Gədəbəy, Kəlbəcər, Naxçıvan, Ordubad, Şamaxı) bünövrə, özül, əsas. – Əvvəl himi atıram, so:ra daşınan himin doldururam (Ordubad); – Tufarın himin dərin qoy, möhkəm olsun (Başkeçid) II (Bakı, Borçalı, Gədəbəy,… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kalav — (Füzuli) bünövrə. – Əvin əzzəl kalavın düzəltməx’ lazımdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»