bünövrə — is. 1. Özül, əsas, təməl. Evin bünövrəsi möhkəmdir. – Əhmədov maşından düşüb salam verdi. Bünövrələrə sarı yeridi. M. C.. // Məc. mənada. <Fərhad:> . . Ey mənim dərdlərimin bünövrəsi, gəl yanımda otur. . Ə. H.. Lakin o <Hikmət… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bünövrəli — sif. Bünövrəsi, özülü, təməli, əsası olan. Bünövrəli mülk. // məc. Möhkəm, əsaslı. İşi bünövrəli gör … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bünövrəsiz — sif. Bünövrəsi, əsası, özülü, təməli olmayan. Bünövrəsiz tikintinin davamı olmaz. // Davamsız, əsassız … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsas — is. <ər.> 1. Bünövrə, özül, bina, təməl. Evin əsası çox möhkəmdir. // məc. Bir şeyin özülünü, təməlini, özəyini təşkil edən şey; kök. Operanın əsasını xalq dastanı təşkil edir. 2. Sif. mənasında. Başlıca, ən mühüm, zəruri. Əsas əlamət. Əsas … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bibünyad — f. və ə. bünövrəsiz, əsassız; əsası, bünövrəsi olmayan … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
özülsüz — sif. Özülü, bünövrəsi olmayan; bünövrəsiz, təməlsiz. Bina tez uçular özülsüz olsa; Əməl də düz olar şüur düz olsa. B. V … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
rəxnə — is. <fars.> 1. Yıxıq, dağınıq yer, çökmüş yer. 2. məc. Zərər, ziyan. Rəxnə salmaq – çaxnaşma salmaq, qarma qarışıqlıq salmaq, vəlvələ qopartmaq. İlahi rəxnə salmasın; Bu qurğu, dövrana, deyin. A. Ə.. Rəxnə vurmaq (yetirmək) – ziyan vurmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əsil — is. <ər.> 1. Əsas, təməl, özül, bünövrə. Əsli çürükdür. // Mahiyyət, kök. İşin əsli budur. 2. sif. Əsilli, nəcabətli, əsil nəcabət sahibi, nəcib. Əsil adam. – Əsil al, çirkin olsun; Bədəsil gözəl alma. (Ata. sözü). Övlad nəcib, əsil z.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
binə — I (Cəbrayıl, Füzuli, Kürdəmir, Salyan, Şamaxı, Şəmkir, Zaqatala) köçərilərin qış aylarında kənddən kənar heyvan saxladıqları yer, məskən. – Qoyunnar yayda yeylaxda olıcax, qışda binədə olıcax (Zaqatala); – Binəmiz daşdıcadadı (Füzuli); – Bı kətdə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
him — I (Başkeçid, Borçalı, Şərur, Culfa, Gədəbəy, Kəlbəcər, Naxçıvan, Ordubad, Şamaxı) bünövrə, özül, əsas. – Əvvəl himi atıram, so:ra daşınan himin doldururam (Ordubad); – Tufarın himin dərin qoy, möhkəm olsun (Başkeçid) II (Bakı, Borçalı, Gədəbəy,… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
kalav — (Füzuli) bünövrə. – Əvin əzzəl kalavın düzəltməx’ lazımdı … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
